تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان حمایت از بیماران چشمی آرپی و آدرس lpsk1348.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
<-PollItems->
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 380
بازدید ماه : 8693
بازدید کل : 137237
تعداد مطالب : 2020
تعداد نظرات : 4019
تعداد آنلاین : 2
...::::مؤلفه های اجتماعی مؤثر بر سلامت چشم::::...
به گزارش"انجمن آرپی و اشتارگارت ایران تی یلم"به نقل ازروابط عمومی بیمارستان فارابی: دکتر بهزاد دماری مشاور معاون بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و مدیر گروه مؤلفه های اجتماعی موثر برسلامت در موسسه ملی تحقیقات سلامت، در تعریف این مؤلفه های اجتماعی سلامت گفت: این مؤلفه ها شامل دسته ای از شرایط اجتماعی – اقتصادی و توزیع آن در جمعیت است که تفاوت وضع سلامتی را بین افراد و گروه ها ایجاد می نماید . به عبارت دیگر عوامل خطری هستند که درشرایط زندگی و کار ایجاد می شوند.
*مؤ لفه های اجتماعی موثر بر سلامت
مدیر گروه مؤلفه های اجتماعی موثر برسلامت در معرفی این مؤلفه ها افزود:WHO لیست بلندی برای این مؤلفه ها دارد که شامل: وضعیت بیولوژیک و وراثتی ،جنسیت، بهداشت شخصی و خود مراقبتی، خدمات نظام سلامت، محیط فیزیکی، شبکه های حمایت اجتماعی، میزان درامد و موقعیت اجتماعی، اشتغال و شرایط محیط کار، تحصیلات، محیط اجتماعی، تکامل دوران کودکی (7- 3 سال اول زندگی) و فرهنگ حاکم می گرددکه غیر از وضعیت بیولوژیک و وراثتی ،جنسیت، بهداشت شخصی و خود مراقبتی، بقیه جزء مؤلفه های اجتماعی مؤثر بر سلامت هستند.
وی در ادامه یادآور شد: توزیع درآمد، ثروت و نفوذ و قدرت از مهمترین ریسک فاکتورهای اجتماعی در محیط کار و زندگی هستند که بر سلامت افراد تاثیر می‌گذارند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران معتقد است از آن جا که مؤلفه های اجتماعی به طور کلی بر سلامت نقش دارند بر سلامت چشم نیز موثرند. وی تصریح کرد بهبود وضعیت سلامت چشم نیازمند مداخلات اجتماعی است و طراحی خوب مداخلات اجتماعی رمز موفقیت ما در ارتقای سلامت بینائی خواهد بود.
*حقایقی در مورد سلامت چشم
استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به گزارش WHO در سال 2012 گفت: بر اساس این گزارش، 285 ملیون نفر در جهان دارای اختلال دید بوده اند که 19 ملیون نفر انها را کودکان تشکیل داده و 60 درصد این کودکان عیوب انکساری داشته اند. همچنین 39 ملیون نفر از این تعداد نابینا هستند که در صورت عدم پیشگیری و ارائه درمان های مناسب تا سال 2020 این عدد دو برابر می شود .
وی با تاکید بر این که 80 درصد از موارد اختلال دید و نابینائی موجود قابل پیشگیری است، گفت: این نکته ضرورت اجرای برنامه های پیشگیری در کشور را قوت می دهد.
دکتر دماری با اشاره به افزایش جمعیت سالمندان در کشور افزود از آنجا که اختلالات بینائی عمدتا در سنین بالا رخ می دهند، بایستی برنامه سلامت چشم را دربرنامه مراقبت از سالمندان ادغام کنیم.
مدیر گروه مؤ لفه های اجتماعی موثر بر سلامت به تحقیقات صورت گرفته در داخل کشور نیز اشاره نمود و اظهار داشت: جمع بندی ها نشان می دهد در گروه سنی 50 سال و بالاتر،چیزی حدود 700 هزار نفر نابینا و اختلال دید وجود دارد که 75 درصد این اختلالات شامل کاتاراکت، عیوب انکساری، رتینوپاتی دیابتی، گلوکوم و زخم قرنیه قابل پیشگیری می باشند و می توان بار این بیماری ها را کم کرد.
*مبارزه با فقر با پیشگیری از نابینائی
رئیس واحدبیماری های غیر واگیر وزارت بهداشت تصریح نمود عوارض و پیامد های اختلالات بینائی هم اقتصادی و هم اجتماعی است. وی در توضیح این مطلب افزود: در کشور های توسعه یافته همه ساله زیان اقتصادی این اختلالات محاسبه وبه دولتمردان گزارش می شود تا برنامه های پیشگیری درسیاست گذاری ها گنجانده شود.
همچنین بخشی از بار افسردگی ، سقوط و کم شنوائی به دلیل نابینائی یا کم بینائی است به طور مثال در دزنراسیون ماکولا کیفیت زندگی بیماران بین 17 تا 60 درصد کاهش می یابد.
وی پیشگیری از نابینائی را مانند واکسیناسیون از موثرترین راهکارها مبارزه با فقر دانست و افزود: نکته قابل توجه این است که هم نابینائی به علت تبعات اجتماعی موجب ایجاد فقر می شود و هم فقر موجب افزایش ابتلا به نابینائی می گردد.
به گفته دکتر دماری نتیجه یک تحقیق که توسط دکتر کتیبه وهمکاران درایران صورت گرفته نشان می دهد وضعیت اجتماعی – اقتصادی با نابینائی یک طرفه و کم بینائی یک طرفه یا دو طرفه ارتباط دارد و سطح تحصیلات، شغل و تأهل از عوامل موثر بر این بیماری ها بوده اند.
عدم تمکن مالی، عدم حمایت اجتماعی مناسب، عدم آگاهی یا بی توجهی به وضعیت سلامت و عدم دسترسی به خدمات مناسب از دیگر عوامل دخیل در این امر معرفی شده اند و به نظر می رسد که باید بر روی این موضوع مطالعه و برنامه ریزی نمود.
*تامین سلامت جامعه متضمن توسعه پایدار رئیس گروه مؤلفه های اجتماعی موثر بر سلامت وجود انسان سالم را برای دستیابی به توسعه پایدار است ضروری دانست و تصریح کرد: سلامت چهار بعد روانی، اجتماعی،جسمی و معنوی دارد که متاثر از یکدیگرند. همچنین این عوامل چها گانه 50% از عوامل محیطی و اجتماعی، 20درصد از عوامل ژنتیکی و 30درصد از عوامل رفتاری اثر می پذیرند.
وی اضافه کرد: مثلا در حوزه سلامت در سالهای اخیر به موفقیت های چشمگیری در بعدسلامت جسمی دست یافته ایم ولی در حال حاضر با مشکلات دیگری مانند همه گیری بیماری های غیر واگیر نظیر چاقی، سکته های قلبی – عروقی و سرطان های مختلف، بیماری های واگیر مانند HIV و مشکلات و آسیب های اجتماعی روبرو هستیم که بر هم اثرات هم افزایی دارند و کار بخش سلامت و درمان را بسیار مشکل می کنند.
*حقایقی برای توجه بیشتر
رئیس واحد مبارزه با بیماری های واگیر وزارت بهداشت با اشاره به آمارهای موجود و تاکید بر این نکته که بدون قصد سیاه نمایی باید به این آمارها دقت نمود و برای آینده برنامه ریزی کرد، افزود: آخرین بررسی انجام شده در حوزه سلامت روان در کشور نشان داد؛ میانگین اختلالات روانی در جامعه 6/23 درصد است و متاسفانه این وضعیت روانی بر بعد جسمانی و اجتماعی افراد نیز تاثیر می گذارد .
همچنین در حوزه سلامت اجتماعی، آمارها و شاخص های نگران کننده ای وجود دارد اعتیاد ، 75 درصد جرائم کشور را شامل می شود، خشونت، 6- 2 ملیون بازمانده از تحصیل که چند سال دیگر سر بار جامعه و حوزه سلامت خواهند شد و هزینه هائی را بر کشور تحمیل می کنند. وضعیت طلاق و... کار پیشگیری و درمان را سخت تر میکنند.
*لزم همکاری دستگاهها
دکتر دماری در ادامه خاطر نشان کرد برای رفع مشکلات حوزه سلامت به خصوص بی عدالتی ها باید از دو بازوی سیاست گذاری و مشارکت مردم استفاده کرد .متاسفانه در حال حاضر از 21 واحد ظرفیت مشارکت مردمی در بخش سلامت تنها از یک واحد آن استفاده می شود و توانائی استفاده از این پتانسیل را نداشته ایم. وی افزود تا جائی که بررسی شده سیاست گذاران هم متاسفانه همکاری بین بخشی ضعیفی دارند که بر می گردد به ضعف در همکاری تیمی.
عضو هیئت علمی موسسه ملی تحقیقات سلامت با تاکید بر اینکه بهبود شاخص‌های سلامت در سطوح رفتاری و بیماریها نیازمند تعریف برنامه‌های مشخص و همکاری هماهنگ میان دستگاه‌هاست، گفت: بر اساس توصیه‌های سازمان بهداشت جهانی ارتقاء در برنامه‌های سلامت، همکاری بین بخشی دستگاهها را می‌طلبد و کشور ما نیازمند تغییرات در بخشهای مختلف است.
مشاور معاون بهداشتی وزارت بهداشت در پایان به تدوین سند ملی پیشگیری از نابینائی هم اشاره نمود و گفت: نگرانی ما این است که این برنامه هم مانند برنامه های دیگر دچار مرور زمان شود و خاک بخورد بنابر این طراحی یک نظام ارائه خدمات در دل نظام PHC کشور ضروری به نظر می رسد.
نظرات شما عزیزان:
