تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان حمایت از بیماران چشمی آرپی و آدرس lpsk1348.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
<-PollItems->
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 1117
بازدید ماه : 9430
بازدید کل : 137974
تعداد مطالب : 2020
تعداد نظرات : 4019
تعداد آنلاین : 2
محققان امریکایی دلایل و چگونگی مقابله با بیماری Meniere رادر غالب فرضیه ای بیان کرده اند.آن ها می گویند رابطه مستقیمی میان بیماری مذکور و بیماری هایی که موقتا باعث افت فشارخون در مغز می شوند وجود دارد.به گزارش"انجمن آرپی و اشتارگارت ایران - تی یلم"به نقل از بنیان،پنج میلیون نفر در امریکا مبتلا به بیماری Meniere هستند.این بیماری یک اختلال ناتوان کننده است که منجر به سرگیجه های مکرر، وزوز گوش و از دست دادن شنوایی می شود و می تواند تا سال ها ادامه داشته باشد و نهایتا به ناشنوایی دائمی گوش منجر شود. تا چندی پیش دلیل بروز این گونه سرگیجه ها و سایرعلایم بیماری مشخص نبود. محققان امیدوارهستند با درمان ریسک فاکتورهای عروقی بتوانند علایم بیماری را کنترل کرده ونیاز به جراحی را که ممکن است درتعادل نقش منفی داشته باشد کاهش دهند. با کنترل سرگیجه ها ممکن است در برخی موارد از ناشنوایی جلوگیری شود. به گفته پژوهشگران دو عامل می تواند دلیل این سرگیجه ها باشد.عامل اول می تواند غیر طبیعی بودن شکل گوش داخلی و متسع شدن گوش داخلی به وسیله مایع پرکننده آن باشد و عامل بعدی نیز ریسک فاکتورهایی مرتبط با رگ های مغزی مانند میگرن و سیگار کشیدن است. محققان معتقدند مایع داخل گوش درونی به شدت با بروز سرگیجه ها مرتبط است. این مایع می تواند بر روی فشار خون درون گوش تاثیر گذار باشد. زمانی که فشار مایع مذکورافزایش می یابد و با بیماری های عروقی همراه می شود جریان خون به گوش و مغز کاهش می یابد و افت ناگهانی جریان خون مشابه یک سکته کوچک مغزی عمل می کند که می تواند در بافت های حسی گوش داخلی تولید شود. در افراد جوان که افزایش فشار مایع مذکور در آن ها با اختلالات عروقی توام نشده است سرگیجه ای اتفاق نمی افتد زیرا جریان خون به شکل طبیعی خود وجود دارد. اما در افرادی که دچاربیماری های عروقی هستند نواسانات فشار مایع داخلی برای کاهش جریان خون به گوش و محرومیت این اندام از مواد مغذی کافی است. بنابراین حس شنوایی و تعادل خون دریافت نکرده وبه مغز پیام ارسال نمی کنند.نتیجه سرگیجه و ناشنوایی خواهد شد. وفتی کمبود جریان خون برطرف می شود مشکل حل نخواهد شد و سرگیجه و ناشنوایی تا مدتی ادامه خواهد داشت. هر سرگیجه باعث آسیب قسمت کوچکی می شود که به مرور زمان با افزایش مناطق آسیب دیده شنوایی و حس تعادل به طور دائمی از دست می روند. اگر صحت این فرضیه ثابت شود امکان ارائه درمان برای این بیماری فراهم خواهد شد.
نظرات شما عزیزان:
